Het Natuurhulpcentrum voorziet in gespecialiseerde noodopvang voor exotische dieren. Het gaat dan vaak om dieren uit circussen of dierentuinen die het niet te nauw nemen met de wetgeving. Soms houden ook particulieren illegaal exotische dieren als huisdier.

Wanneer de overheid in het verleden wilde optreden tegen wantoestanden kon ze nergens terecht met in beslag genomen dieren. Ons centrum bouwde in de loop der jaren kooien voor grote katachtigen, klimkooien voor primaten, terraria voor reptielen, een quarantaine,... 

Op die manier kan het Natuurhulpcentrum exotische dieren een tijdelijk en veilig onderdak geven tot er een nieuwe thuis is gevonden bij een gespecialiseerde opvang of een gerenommeerde dierentuin.

Over de zin of onzin van dierentuinen kan je een uitgebreide discussie voeren, maar dat gaan we hier niet doen.

Het Natuurhulpcentrum ziet door zijn werking vooral de slechtste en de beste leerlingen van de 'dierentuinklas':

• De slechtste dierentuinen nemen het niet te nauw met de geldende regelgeving, zorgen onvoldoende voor de gezondheid en het welzijn van hun dieren en geraken door diverse factoren aan lager wal. Inkomsten blijven uit en de verloedering treedt in. Op zo'n momenten kan de overheid, vaak gepusht door dierenorganisaties, niet anders dan optreden en de dierentuin sluiten. Na sluiting blijven er echter nog vele tientallen en soms zelfs honderden dieren achter in de verwaarloosde dierentuin. In dat geval wordt er ook aan het Natuurhulpcentrum om hulp gevraagd. Ons centrum voorziet in het transport, de verzorging en tijdelijke gespecialiseerde huisvesting voor ex-dierentuin dieren.
• Onze vzw voorziet enkel in tijdelijke opvang en er wordt steeds gezocht naar een nieuwe thuis voor de dieren. Daarbij komen we dan in contact met de beste leerlingen van de klas: de dierentuinen die actief 'tweedehands' dieren opnemen en ze een nieuwe thuis bieden.

 Circussen zijn voor wilde dieren een nachtmerrie.  

90% van hun leven zijn de dieren onderweg en zitten ze in krappe, aftandse circustrailers. Om de dieren hun 'kunstjes' aan te leren, wordt er vaak een vorm van geweld gebruikt. Gevaarlijkere dieren worden 'ongevaarlijker' gemaakt. Zo worden bij leeuwen en tijgers vaak de nagels van hun voorpoten uitgetrokken en zelfs tanden gevijld of uitgetrokken.

Ga daarom NOOIT naar een circus waar ze optreden met wilde dieren!

Sinds 2014 is het in België wettelijk verboden om op te treden met wilde dieren in circussen. Exotische maar gedomesticeerde soorten als kamelen, buffels en lama's en klassieke gezelschapsdieren als honden, paarden, kippen en ganzen mogen nog wel gehouden worden in circussen, op voorwaarde dat de dierenverblijven voldoen aan de wettelijke normen. Naar aanleiding van deze wet volgden verschillende inbeslagnames waarvan de dieren meestal in het Natuurhulpcentrum terecht kwamen.

Wilde dieren worden helaas nog al te vaak gehouden als huisdier. Sinds de inwerkingtreding van de zoogdierenpositieflijst in België is het duidelijk welke zoogdieren een particulier nog mag houden als huisdier. Er wordt ondertussen hard gewerkt aan een reptielenpositieflijst.

Wereldwijd worden er helaas nog altijd miljoenen verdiend  met de illegale handel in diersoorten. Ivoor en neushoornhoorn spannen natuurlijk de kroon, maar ook met levende dieren wordt er in het illegale circuit volop gehandeld. De illegale handel hangt nauw samen met mensen die een exotisch huisdier willen of met malafide dierentuintjes.

In het Natuurhulpcentrum komen geregeld slachtoffers van de dierenhandel terecht. Ze worden met de nodige zorgen omringd en tijdelijk opgevangen totdat er een nieuwe thuis voor hen is gevonden.

Als opvangcentrum voor exotische dieren sta je voor de moeilijke opdracht om voor al die opgevangen dieren een goede, nieuwe thuis te vinden. Het motto van het Natuurhulpcentrum is steeds dat het dier, per stap dat het doorloopt, er beter van wordt. De dieren die we opvangen komen meestal uit dieronwaardige omstandigheden. In het Natuurhulpcentrum worden ze verzorgd, genieten ze van aangepaste accommodatie en kunnen we op zoek gaan naar een nieuwe thuis voor hen.

Ons centrum is daarbij een belangrijke schakel tussen het 'slechte verleden' van het dier en een 'mooie toekomst'...

Het Natuurhulpcentrum beschouwt zichzelf als urgente noodopvang voor exotische dieren. Dat wil zeggen dat ons centrum voorziet in 'eerste lijnshulp'  en het nodige terreinwerk uitvoert. Het gaat hierbij om het daadwerkelijk weghalen van dieren uit slechte omstandigheden en ze overbrengen naar onze tijdelijke opvang.

In tegenstelling tot het Natuurhulpcentrum, dat in tijdelijke noodopvang voorziet, gaat een 'sanctuary' een dier voor de rest van zijn leven opvangen. Het betreft hier dus een eindopvangcentrum. Het Natuurhulpcentrum werkt samen met tal van gespecialiseerde opvangcentra en sanctuaries om onze dieren een mooie, nieuwe toekomst te bieden.

Ook dierentuinen kunnen een rol spelen in het herplaatsingsverhaal van onze exotische dieren. Het Natuurhulpcentrum komt in aanraking met de 'slechtste' en 'beste' leerlingen van de dierentuinklas.  Bij de slechtste leerlingen moeten er dieren gered worden, bij de beste leerlingen vinden geredde dieren een nieuwe thuis.

We zien de laatste jaren beetje bij beetje een groeiende bewustwording en een verhoogde interesse bij dierentuinen voor het opvangen van 'tweedehands dieren'. Dierentuinen die open staan voor opvangdieren nemen daarmee hun maatschappelijke verantwoordelijkheid serieus. Bovendien hebben al deze dieren een achtergrondverhaal dat voor educatieve doeleinden kan gebruikt worden (bv circusdieren of labo-apen).

Het doel van het EARS-netwerk is:

• Platform voor meer en betere samenwerking van Europese opvangcentra voor wilde dieren
• Gezamenlijk streven naar een betere opvang en verzorging van wilde dieren
• Gezamenlijk streven naar meer dierenwelzijn
• Aanpakken van de achterliggende oorzaken (wilde dieren in circussen, slechte dierentuinen, illegale huisdieren,...)
• Vertegenwoordigen van zijn aangesloten leden
• Meer bekendheid verwerven binnen Europa

Een typische reactie van kwatongen is: 'Waarom moet het Natuurhulpcentrum dieren uit het buitenland redden? Dat elk land zijn eigen problemen maar aanpakt'. Hieronder kan je enkele gefundeerde tegenargumenten vinden:

• Niet elk land is in staat om een opvangcentrum uit te bouwen. Ook België heeft geen eigen 'staatsopvangcentrum' en doet bijgevolg dienst op onze vzw. De Belgische overheid voorziet bijvoorbeeld geen enkele structurele subsidie voor de opvang van exotische dieren. De opvang van dergelijke dieren binnen België is dus afhankelijk van onze vzw die voor zijn werking een beroep moet doen op de steun van dierenvrienden, sponsoring van bedrijven, verkoop van kalenders, spaghettiavonden,...
• In Europa wordt er op alle mogelijke vlakken en binnen alle sectoren zo veel mogelijk samengewerkt, dan is het maar logisch dat ook organisaties als de onze samenwerken met buitenlandse collega's. Stel je eens voor dat er in het buitenland dieren in hun miserabele situatie blijven zitten wegens een tekort aan opvang terwijl er in België een mooi dierenverblijf leeg staat...
• Illegale handel in exotische dieren of rondreizende circussen zijn een grensoverschrijdend probleem dat Europees moet worden aangepakt.
• Bij grote inbeslagnames of volledige dierentuinen die opgedoekt worden is het voor één land onmogelijk om de honderden dieren een opvangplek te bieden. Zo'n land heeft dan hulp nodig van buurlanden. Maar dat wil zeggen dat ook België op deze solidariteit kan rekenen indien het geconfronteerd wordt met grote uitdagingen.
• Zo goed als alle dieren die we uit België opvingen, vonden een nieuwe thuis in het buitenland. Het is dan maar normaal dat het buitenland, in geval van nood, hulp krijgt van een Belgisch opvangcentrum.