Sinds kort verblijft er een mierenegel in het Natuurhulpcentrum. Het diertje werd, samen met enkele beermarters en vliegende eekhoorns, door de 'borderinspection' van de luchthaven in Zaventem onderschept.

In allerijl werden er verwarmde binnenkooien vrij gemaakt om deze dieren op de best mogelijke manier te kunnen huisvesten. Vooral de mierenegel bleek een hele uitdaging, maar het is dan ook een bijzondere diersoort. Dit Australische diertje mag dan wel een zoogdier zijn, toch kan hij eieren leggen.  De Latijnse naam Tachyglossus, verwijst naar de snelheid waarmee hij zijn kleverige tong gebruikt om prooien op te peuzelen en hij is op zijn rug en flanken volledig bedekt met stevige stekels. De soort wordt vaak vanuit Australië naar Azië gesmokkeld om vervolgens 'witgewassen' voor veel geld aan Europese dierentuinen verkocht te worden.

Het aaibare diertje zorgde ook voor de nodige kopzorgen want het is een moeilijke soort om te huisvesten en te voeden. Onze dierenverzorgers hebben echter alles op alles gezet om ook dit diertje met de beste zorgen te omringen. Zo eten mierenegels in gevangenschap bijvoorbeeld een speciaal poeder dat met andere ingrediënten moet gemixt worden. Het poeder konden we via de Antwerpse Zoo vastkrijgen en vanuit Tsjechië en Groot-Brittannië konden we rekenen op advies van specialisten.

Omdat mierenegels schemer- en nachtactief zijn, was het erg moeilijk om 's morgens te bepalen of het diertje gegeten had. Daarom werd een infraroodcamera geïnstalleerd die de hele nacht opnames maakt. Op die manier kregen we een goed beeld van de activiteiten van het diertje gedurende de nacht en vooral van zijn eet- en drinkgedrag.

Deze leuke beelden wilden we jullie niet onthouden...