Begin deze week kregen we een oproep uit Houthalen. Een sympathisante was aan het wandelen met haar hond en had een jong ree aangetroffen. Gelukkig wist ze dat je best van jonge reeën afblijft, maar...

in dit geval was er toch een probleem. De hond, een gigantische Ierse Wolfshond, had zich niet kunnen bedwingen en had het jong reekalfje... van top tot teen afgelikt. Blijkbaar had de hond een onstuitbaar moedergevoel. Nu het jonge ree was 'besmet' met een vreemde geur, bestond de kans dat het moederree haar jong zou verstoten. We besluiten om met twee medewerkers ter plaatse te gaan om te proberen het ree terug naar ree te laten ruiken. Hiervoor gebruiken we de dekens uit onze reekisten.

We spreken af met de wandelaar om samen ter plaatse te gaan en vinden vlak langs het bospad inderdaad een reekalfje. Het diertje ligt veilig verscholen, maar als we het dier op deze plaats laten liggen, zullen er snel andere wandelaars met honden het dier vinden. En niet alle honden hebben de neiging om een jong ree af te likken.

Wanneer we het kalfje opnemen, piept het enkele keren en onmiddellijk reageert het moederree. De reegeit spingt recht op 30m van ons en probeert ons weg te jagen met een blaffend geluid. We leggen haar jong wat verder van het wandelpad terug onder een struik en wrijven met de deken alle hondengeur weg. Aangezien de moeder in de verte zenuwachtig heen en weer loopt, besluiten we ons zo snel mogelijk uit de voeten te maken...