In het Natuurhulpcentrum krijgen we bijna wekelijks te maken met ontsnapte roofvogels die met hun riempjes ergens verstrikt zijn geraakt. De kerkuil van vandaag sloeg echter alles.

Mensen uit Diepenbeek zagen vanuit hun woonkamer in de verte op een omheining een kerkuil zitten. Leuk natuurlijk, tot ze enkele uren later opmerkten dat de vogel er nog altijd zat, maar nu hevig zat te fladderen. Dit zag er verdacht uit, dus werd een kijkje genomen. Bleek dat de kerkuil vastzat aan een hondenleiband, en hiermee in de draad van de omheining was vastgeraakt!

De kerkuil was dus ontsnapt bij mensen thuis, en met een dergelijke lange leiband is het niet moeilijk om snel verstrikt te raken. Deze hondenleiband wijst nog maar eens op de totale ondeskundigheid van veel mensen die dergelijke dieren willen houden. Professionele valkeniers houden hun vogels nog tenminste aan twee riempjes (aan elke poot één), maar deze leiband zat maar aan één poot vast. Telkens de vogel wil opvliegen, wordt hij aan de poot ruw teruggetrokken door de leiband. Erg gevaarlijk dus voor de gewrichten in de poot, die op die manier heel makkelijk gekwetst raken!
Bovendien vertoonde de kerkuil tekenen van een totaal verkeerde voeding!
Vaak worden deze uilen als jonge dieren geroofd uit nestkasten en door mensen opgevoed om ze op die manier proberen te “temmen” . In de woonkamer worden de uilen dan op een paaltje gehouden waarop ze hun leven mogen slijten. Erg dierenonvriendelijk natuurlijk, temeer omdat kerkuilen nachtactieve dieren zijn die perfect aangepast zijn aan een leven in het donker, en NIET aan een leven in een drukke huiskamer aan de televisie!

Helaas is deze manier van houden geen uitzondering! Dit merken we niet alleen in het Natuurhulpcentrum. Ook wordt er een sterke stijging opgemerkt van nestkasten die leeggeroofd worden, om de jonge dieren dan door te verkopen.