Vanmorgen moesten we een kerkuil uit een boom in Opoeteren gaan halen...

Aan de forellenvijvers in Opoeteren zat een kerkuil al heel het weekend op een zijtak van een hoge boom. Op zich niets bijzonders, maar vanmorgen merkten de omwonenden dat aan de poten van de uil riempjes hingen, en dat die riempjes helemaal verstrikt zaten rond de tak!

Het ging dus alweer om een ontsnapte kerkuil. Enkele medewerkers van het Natuurhulpcentrum reden met het klimmateriaal en de langste ladder die we hebben naar daar. Het anderhalf meter lange touw, de zogenaamde "veter", zat verschillende keren rond de tak gedraaid en de uil kon inderdaad geen kant meer uit. Gelukkig kon hij snel bevrijd worden. De vogel was wel redelijk mager, en komt nu op krachten in het Natuurhulpcentrum.

Vorige week konden we al vier ontsnapte kerkuilen, waar geen eigenaar van werd teruggevonden, herplaatsen in Frankrijk. We krijgen elk jaar heel wat ontsnapte roofvogels binnen. We zijn hier helemaal geen voorstanders van, en zéker als uilen als huisdier gehouden worden, durven we zelfs van dierenmishandeling spreken.

De uil kan nog zo "lekker eten" krijgen en "goed verzorgd" worden, een nachtdier is en blijft een nachtdier. Alleen al daarom is het absurd om een uil als huisdier te houden, al zijn die riempjes, belletjes en touwtjes die altijd rond de poten hangen ook niet echt diervriendelijk te noemen...

Als de eigenaar zich bij ons aanmeldt, mét uiteraard de juiste documenten, krijgt hij zijn dier terug, al zal het toch met pijn in het hart zijn...