Eind september 2019 werd er op de luchthaven van Zaventem een grote inbeslagname gedaan van ruim 700 vogels. Enerzijds een lading inheemse vogels: putters, goudvinken, appelvinken, kruisbekken, kneus, fraters, roodborstjes, ortolanen, kool- en pimpelmezen, merels, wielewalen, bijeneters, hoppen, kwikstaarten, gekraagde en zwarte roodstaarten, wulpen, regenwulpen, kieviten, tureluurs, zilverplevieren,... maar ook heel wat exotische vogels: reuzentoekans, 7 soorten touraco's, rosella's, wevers, parkieten, exotische sijzen, kardinalen,...

De exotische soorten werden intussen allemaal geplaatst in dierentuinen in het binnen- en buitenland. Enkele inheemse soorten konden vrij snel vrijgelaten worden op geschikte plaatsen in de buurt, maar één regenwulp was in slechte conditie. Omdat regenwulpen enkel tijdens de trekperiode in het voor- en najaar in België aanwezig zijn, beslisten we om de regenwulp te laten overwinteren in het Natuurhulpcentrum.

De vogel knapte helemaal op en in het voorjaar was de regenwulp in topconditie, klaar om vrijgelaten te worden. Omdat de regenwulp een soort is waarover in het algemeen nog maar weinig is geweten werkten we met enkele wetenschappers samen om de vogel van een gps-zender te voorzien.

Een mooie lentedag begin april was de grote dag. De regenwulp werd vrijgelaten in een geschikte biotoop langs de Maas.
De eerste dagen verkende de regenwulp de gebieden ten noorden van zijn vrijlatingsplaats. Al snel werd duidelijk dat hij een goede plek gevonden had met voldoende voedsel. Dagelijks foerageert hij aan de oevers van de Maas tussen de natuurgebieden Bichterweerd en Negenoord in Dilsen-Stokkem. Regelmatig maakt hij kleine vluchten naar de plassen van Bichterweerd en Negenoord en naar verschillende weilanden in de buurt.

Maar vorige week, in de nacht van 15 op 16 augustus, vertrok de vogel plots. De eerste nacht vloog hij in één ruk door, en stopte pas met vliegen tot ongeveer 10u ’s morgens! Vervolgens hield hij een kleine pauze om de volgende nacht helemaal tot aan de luchthaven in Zaventem te vliegen. Toevallig of niet maar hier werd hij enkele maanden voordien in beslag genomen. De cirkel leek rond te zijn, maar nadat hij hier uitgerust had vertrok hij om 3 uur ’s nachts richting Dendermonde, waar hij  rond 9 uur ’s morgens toekwam ter hoogte van fort Driebek, een kleine groene oase langs een groot industrieterrein. Hier zien we nogmaals het nut van kleine groene zones die als zogenaamde stapstenen van levensbelang zijn voor de migratie van allerhande dieren. Na wat bijtanken vloog hij op 18 augustus de Nederlandse grens over tot in Cadzand. Daarna volgde hij de Westerschelde iets meer inlands tot in Terneuzen waar hij 19 augustus aankwam. Of dit het begin is van een lange tocht, of dat dit al zijn eindpunt is, zullen we in de komende weken en maanden zien. Word vervolgd!

Het belang van groene stapstenen in een stedelijke omgeving!