Dit weekend werden een vijftigtal grootgebrachte uilen losgelaten, maar vandaag was het de beurt aan een zeldzaam smelleken. Dit kleine roofvogeltje, dat vooral jaagt op kleine vogels, werd enkele maanden geleden in het Natuurhulpcentrum binnengebracht. Het was tegen een raam gevlogen en kon door een vleugelkwetsuur niet meer vliegen. Daarom werd de vleugel drie weken lang gespalkt, maar na deze drie weken lukte het vliegen toch nog niet zo vlot. In onze grote vliegkooi kon het smelleken goed oefenen, en geleidelijk aan lukte het beter en beter. Deze week werd beslist dat het tijd was dat ons smelleken terug van de vrijheid mocht genieten.
Eerst werd het smelleken (net als alle andere vogels die vrijgelaten worden) voorzien van een wetenschappelijke voetring zodat, moest hij ooit ergens door iemand gevonden worden, we weten hoe het hem uiteindelijk is vergaan.

Dat de kans heel groot is dat hij het goed zal doen, zagen we direct bij het vrijlaten. Snel en behendig vloog het smelleken weg, al direct achternagezeten door een in de buurt verblijvende torenvalk.