Gisteren werden we geconfronteerd met het rechtstreekse leed dat wij mensen kunnen aanrichten bij wilde dieren.
We kregen een oproep uit Lanaken waar dierenvrienden een gekwetste knobbelzwaan aantroffen. In eerste instantie dachten de melders dat de zwaan een pijl of stok door de vleugel had steken. Toen onze medewerkers even later aankwamen, werd duidelijk dat de zwaan een dubbele open vleugelbreuk had. Dit wil zeggen dat zowel spaakbeen als ellepijp gebroken zijn en door de huid naar buiten steken.
De vogel zat stilletjes naast een beek en had al veel bloed verloren. Onze medewerker kon hem gemakkelijk vangen met een schepnet. Voor de oorzaak van deze dubbele breuk moest niet ver gezocht worden. De zwaan zat immers vlak onder een hoogspanningslijn. Zwanen kunnen al vliegend hoge snelheden halen en wanneer ze dan in botsing komen met een kabel zijn de gevolgen natuurlijk desastreus.
Dierenarts Stef onderzocht de zwaan en kwam al snel tot de conclusie dat een dergelijke breuk niet meer te herstellen is. De enige optie die dan overblijft is amputatie van de vleugel. Een zwaan kan immers perfect verder leven met één vleugel en we zoeken voor dergelijke dieren vaak een nieuwe thuis in een stadspark of kasteelvijver waar de dieren eventueel bijgevoederd kunnen worden.
Vooraleer een operatie uit te voeren moet de vogel eerst aansterken. De gebroken vleugel werd tijdelijk gespalkt en de nodige antibiotica werd toegediend. Het dier had ook veel bloed verloren en kreeg gisteren de hele dag via een infuus vocht toegediend. Vanmorgen zat de zwaan al mooi rechtop in zijn verwarmde kooi en we hopen dat de vogel voldoende aansterkt voor de operatie die maandag gepland staat...